Marmeren

Uit Agriwiki
Een prachtige bedstee met diverse soorten marmerimitaties. Foto: Beeldbank Stichting Boerderij & Erf

Marmeren is een schildertechniek waarbij de structuur en kleur van natuursteensoorten – meestal marmer – met verf worden nagebootst. Schilders waren hier vroeger erg bedreven in.

Techniek van het marmeren

Hiervoor werden op een droge basislaag met een kwast of een ganzenveer dunne lijntjes, de aders, aangebracht. Deze werden met een speciale daskwast vervaagd, waardoor het subtiele doorschijnende effect van marmer nagebootst werd. Door te variëren met verschillende kleuren en verfeffecten konden verschillende marmer- en natuursteensoorten nagebootst worden. Het marmeren is in de 17de eeuw ontstaan. In de 19de eeuw was het erg populair, niet alleen bij de elite, maar ook bij burgers en boeren. Marmeren werd minder vaak toegepast dan houten. Toch komt het tot het begin van de 20ste eeuw vrij regelmatig voor. Vooral schoorsteenmantels werden in bonte, bedrieglijk echte marmerimitaties geschilderd. In oude schildersrekeningen komen we ook af en toe vermeldingen tegen dat de vensters “gemarmeld” werden. Lambriseringen werden soms in een witte marmerimitatie geschilderd. Maar ook gebruiksvoorwerpen konden verfraaid worden met, meestal vrij grove, marmerimitaties.

Verder lezen

Bron

Deze tekst is gebaseerd op:

  • Ineke de Visser, Kleur op boerderijen. In het groene hart van Holland (Hardinxveld-Giessendam 2006)

Deze publicatie is tot stand gekomen door eigen onderzoek en o.a. de volgende bronnen:

  • M. de Keijzer en P. Keune, Pigmenten en bindmiddelen (Amsterdam, 2001)
  • L. Simis, bewerkt door H. Janse, en J. Berghuis jr., Schilder- en Verfkunst (’s-Gravenhage, z.j.)
  • H.J. Zantkuyl, Bouwen in Amsterdam (Amsterdam, 1973-1992 p. 94-108)