Rieten dak

Uit Agriwiki
Rietendak opbouw en gereedschappen en benamingen. Afbeelding uit E.J. Haslinghuis, Bouwkundige termen (2001, Leiden), p.379

Een goed onderhouden rieten dak op een boerderij is een mooi maar ook kostbaar bezit dat regelmatig onderhoud vraagt.

Opbouw traditioneel gebonden dak[bewerken | brontekst bewerken]

Het riet ligt zodanig over een spreidlaag van 2-3cm, dat de dunne einden met de pluimen bovenaan liggen en de ondereinden verspringen. De dikte van de rietlaag is 25-28cm onder en 22-24cm boven. Doordat de rietstengels ten opzichte van het dakvlak een iets geringere helling hebben, zal het regenwater naar beneden worden afgevoerd. Het riet is gebonden op latten (zogenaamde rietlatten), die horizontaal op de daksporen zijn gespijkerd. Over de rietlaag worden horizontale gaarden of deklatten aangebracht. Voor het binden daarvan werd in de kuststreken vaak roop gebruikt of geteerd touw, in andere gebieden dunne wilgentwijgen. Tegenwoordig wordt meestal roestvast staaldraad toegepast. Aan de onderzijde wordt het riet opgedrukt met een knijpdeel. Langs de gevels is een windveer onder het zijdelings gespreide riet aangebracht.

Zink en riet gaan niet goed samen. Uit (nieuw) riet treedt bij regen kiezelzuur uit dat het zink aantast.

Verschillende soorten rietendak[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het aanbrengen van een nieuw rietendak zijn er twee manieren:

1. Het traditionele dak;

2. Het schroefdak.

Verder lezen[bewerken | brontekst bewerken]

Links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]